Όσες φορές κι αν έχει κάποιος διαβάσει ή δει το έπος Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν πιθανότατα έχει αναρωτηθεί: τι είναι το Κυρίαρχο Δαχτυλίδι;
Τόσο στο βιβλίο όσο και στις ταινίες το Κυρίαρχο Δαχτυλίδι περιβάλλεται από ένα σύννεφο ασάφειας: ναι μεν αναφέρεται ότι έχει κάποια Δύναμη, αλλά αυτή δεν ταυτοποιείται· ναι μεν θεωρείται αυτονότητο ότι η επανάκτησή του από τον Σάουρον θα είναι ολέθρια για τους Ελεύθερους Λαούς της Δύσης στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, αλλά αυτό δεν αιτιολογείται.
Η Δύναμη του Κυρίαρχου Δαχτυλιδιού
Ας αρχίσουμε με την περιγραφή της Δύναμης του Κυρίαρχου Δαχτυλιδιού, όπως αυτή δίνεται από τις εμπειρίες των θνητών που το είχαν στα χέρια τους, δηλαδή των Γκόλουμ, Μπίλμπο, Φρόντο και Σαμ. Επιβράδυνε την γήρανση και παράτεινε αφύσικα την ζωή του ιδιοκτήτη του, ενώ όταν αυτός το φορούσε γινόταν αόρατος, είχε περιορισμένη όραση μα οξύτερη ακοή, έβλεπε τον Κόσμο των Φαντασμάτων, και κατανοούσε την Μαύρη Γλώσσα. Ωστόσο, είναι εύκολο να συνειδητοποιήσει κανείς ότι τα παραπάνω δεν αποτελούν παρά ψήγματα της Δύναμης του Κυρίαρχου Δαχτυλιδιού. Για να την κατανοήσουμε σε όλη την της έκταση, πρέπει να ερευνήσουμε τον λόγο της δημιουργίας του.
Το Κυρίαρχο Δαχτυλίδι δεν ήταν το πρώτο Δαχτυλίδι που σφυρηλατήθηκε στην Μέση Γη. Tα Τρία Δαχτυλίδια των Ξωτικών, σμιλεμένα από τον Σελέμπριμπορ, προορίζονταν για Θεραπεία και Διατήρηση, ώστε να ανατρέψουν την θλίψη, την μελαγχολία, και την πλήξη που είχαν συσσωρευτεί στα αθάνατα αυτά όντα μετά από εκατοντάδες χρόνια ζωής· δόθηκαν στα σημαντικότερα Ξωτικά: η Βίλια και η Νάρια στον Γκιλ-Γκαλάντ, τον Υπέρτατο Βασιλιά των Νόλντορ, ενώ η Νένια στην Γκαλάντριελ.
Τα υπόλοιπα Δαχτυλίδια της Δύναμης, τα Επτά των Νάνων και τα Εννιά των Ανθρώπων, κατασκευάστηκαν και δόθηκαν σε αυτούς από τον ίδιο τον Σάουρον. Αντίθετα με τα Δαχτυλίδια των Ξωτικών, δεν σχεδιάστηκαν για να επιτελέσουν κάποια κοινωφελή υπηρεσία, αλλά στόχευαν αποκλειστικά και μόνο στην ενίσχυση των ιδιοκτητών τους, και κυρίως στο να τους κάνουν περισσότερο άπληστους, εγωιστές, αλαζόνες, και σκοτεινούς. Τα Επτά δόθηκαν σε όλους τους Νάνους Βασιλείς, ενώ τα Εννιά σε πανίσχυρους Ανθρώπους άρχοντες, βασιλείς, μάγους, και πολεμιστές.
Άρα, το ενοποιητικό στοιχείο για τα Δαχτυλίδια κάθε Φυλής ήταν ότι κατέχονταν από τους σημαντικότερους και ισχυρότερους ηγέτες της. Επομένως ο Σάουρον, θέλοντας να κυριαρχήσει σε ολόκληρη την Μέση Γη, θα είχε πολύ εύκολο έργο εάν μπορούσε τους υποτάξει στην θέλησή του. Ακριβώς αυτός ήταν ο λόγος που αποφάσισε να δημιουργήσει το δικό του Δαχτυλίδι, το Κυρίαρχο Δαχτυλίδι, μέσω του οποίου θα κυριαρχούσε στα υπόλοιπα.
Ωστόσο αυτή ήταν μόνη η πρώτη διάσταση της Δύναμης του Κυρίαρχου Δαχτυλιδιού, και απώλεσε την σημασία της ταχύτατα. Αντιθέτως, η δεύτερη διάσταση ήταν πολύ μεγαλύτερης σπουδαιότητας και διαρκείας. Συγκεκριμένα, κατά την σφυρηλάτηση του Κυρίαρχου Δαχτυλιδιού ο Σάουρον πέρασε ένα μεγάλο μέρος του εαυτού του σε αυτό, έτσι ώστε η ψυχή του να μπορέσει να επιζήσει μέσω αυτού ακόμα κι αν το σώμα του καταστραφεί. Έτσι ο Σάουρον δεν μπορούσε να νικηθεί οριστικά χωρίς πρώτα το Κυρίαρχο Δαχτυλίδι να καταστραφεί.
Μία τρίτη διάσταση της Δύναμης περιλαμβάνει δυνατότητες όπως εξαπάτησης και παραπλάνησης οποιουδήποτε πλάσματος, εμψύχωσης των συμμάχων, ενστάλαξης φόβου και απόγνωσης στους εχθρούς, και κατασκοπίας οπουδήποτε στην Μέση Γη.
Τώρα που εξηγήθηκαν οι τρεις διαστάσεις της Δύναμης του Κυρίαρχου Δαχτυλιδιού, ας δούμε γιατί αναφέρεται συχνά, τόσο στο βιβλίο όσο και στις ταινίες, ότι αν ο Σάουρον επανακτούσε το Κυρίαρχο Δαχτυλίδι, θα συνέτριπτε τους Ελεύθερους Λαούς της Δύσης στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού στο Τέλος της Τρίτης Εποχής.
Ο Πόλεμος του Δαχτυλιδιού
Ο Σάουρον δημιούργησε το Κυρίαρχο Δαχτυλίδι περίπου το έτος 1.600 της Δεύτερη Εποχής, μα δεν μπόρεσε να το εκμεταλλευτεί για να καταλάβει την Μέση Γη στον Πόλεμο των Ξωτικών και του Σάουρον. Αρχικά χρησιμοποίησε την πρώτη διάσταση της Δύναμής του: προσπάθησε να υποδουλώσει τις θελήσεις των ιδιοκτητών των υπολοίπων Δαχτυλιδιών. Ωστόσο ο Γκιλ-Γκαλάντ και η Γκαλάντριελ έβγαλαν εγκαίρως τα Δαχτυλίδια τους, ενώ οι Νάνοι αποδείχθηκαν δυσκολότεροι να χειραγωγηθούν από όσο ήλπιζε ο Σάουρον. Απέτυχε και στην προσπάθειά του να ελέγξει τους Ανθρώπους, καθώς παρότι οι Εννιά εντέλει έγιναν υποχείριά του, το Βασίλειο του Νούμενορ αντιστάθηκε.
Μετά από πολύχρονο αγώνα οι Νουμενόριοι με την βοήθεια των Ξωτικών τον νίκησαν και τον αιχμαλώτισαν. Η αιχμαλωσία του Σάουρον όμως αποτέλεσε την καταστροφή του Νούμενορ, διότι αυτός είχε ακόμα το Κυρίαρχο Δαχτυλίδι στην κατοχή του. Αυτή την φορά χρησιμοποιήσε την τρίτη διάσταση της Δύναμής του: εξαπάτησε και παραπλάνησε του Νουμενόριους, τους οποίους τους έπεισε ότι έπρεπε να εναντιωθούν στους θεούς και να κερδίσουν έτσι την αθανασία. Αυτό οδήγησε στον καταποντισμό του νησιού του Νούμενουρ και στον αφανισμό των κατοίκων του, εκτός από εκείνους που είχαν διαφύγει στην ηπειρωτική Μέση Γη, οδηγούμενοι από τον Ελέντιλ.
Ο Ελέντιλ θεμελίωσε τα Βασιλεία της Άρνορ και της Γκόντορ, και συμμάχησε με τα Ξωτικά και τους Νάνους ενάντια στον Σάουρον. Η συμμαχία αυτή, στον πόλεμο που έμεινε γνωστός ως Ο Πόλεμος της Τελευταίας Συμμαχίας, κατόρθωσε να νικήσει τον Σάουρον, αλλά όχι να τον εξοντώσει. Αντιθέτως, ο Σάουρον επέζησε χάρην της δεύτερης διάστασης της Δύναμης του Κυρίαρχου Δαχτυλιδιού: η ψυχή του ήταν δεμένη με αυτό.
Συνοψίζοντας, ο Σάουρον, έχοντας το Κυρίαρχο Δαχτυλίδι στην κατοχή του, νικήθηκε όχι μία, αλλά δύο φορές: στον Πόλεμο των Ξωτικών και του Σάουρον και στον Πόλεμο της Τελευταίας Συμμαχίας. Τότε γιατί μία τρίτη προσπάθεια στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού θα είχε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας; Η απάντηση βρίσκεται στους αντετιθέμενους στρατούς. Μπορούμε με ασφάλεια να υποθέσουμε ότι οι στρατοί του Σάουρον ήταν και τις τρεις φορές σχεδόν ίδιου μεγέθους και ποιότητας: ορδές Ορκ, και σύμμαχοι από τους Λαούς της Ανατολής και του Νότου. Ωστόσο, ο στρατός των Ελεύθερων Λαών της Δύσης που είχε να αντιμετωπίσει την τρίτη φορά ήταν πολύ κατώτερος των δύο πρώτων, καθώς από τα βασίλεια των Ανθρώπων επιζούσε μόνο μία αποσκελετωμένη και αποδυναμωμένη Γκόντορ, ενώ τα βασίλεια των Ξωτικών και των Νάνων πολεμούσαν σχεδόν αποκλειστικά στα δικά τους εδάφη. Ως εκ τούτου, ο Σάουρον δεν μπορούσε να ηττηθεί στο πεδίο της μάχης· η μόνη λύση ήταν η καταστροφή του Κυρίαρχου Δαχτυλιδιού.
Επίμετρο
Ελπίζω πως το άρθρο αυτό βοήθησε στην αποσαφήνιση του μυστηριώδους Κυρίαρχου Δαχτυλιδιού. Σκοπεύω, και με αφορμή την επερχόμενη τηλεοπτική σειρά Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών από την Amazon, να συγγράψω περισσότερα σχετικά άρθρα. Ευχαριστώ για την ανάγνωση.
Για τα δείτε νέα άρθρα μπορείτε να ακολουθείτε την σελίδα του ιστολογίου στο Facebook, Η Κοιλάδα της Γνώσης, και να εγγραφείτε στην αυτόματη ενημέρωση, RSS Feed.