Θα διαβάζατε μια ιστορία με δράκους κατά την διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων; Όχι, απάντησα όταν έθεσα την ερώτηση στον εαυτό μου, καθώς η ιδέα και μόνο των συμπαθητικών φανταστικών πλασμάτων σε μια ιστορική περίοδο με ξένιζε. Έτσι, αγνόησα τους φίλους μου που μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για το βιβλίο της Naomi Novik, His Majesty’s Dragon, το πρώτο της σειράς Temeraire, παρότι ήταν υποψήφιο στα βραβεία Hugo το 2007, και παρά την αξιοπρεπέστατη βαθμολογία των 4.05 αστεριών στο Goodreads. Μέχρι που άκουσα ότι οι δύο πρωταγωνιστές, ένας καπετάνιος του Βρετανικού Ναυτικού και ο δράκος του, κλέβουν την παράσταση. Αυτό ήταν αρκετό για να μου εξάψει το ενδιαφέρον, και σύντομα προμηθεύτηκα ένα αντίτυπο της αγγλικής εκδόσεως τσέπης.
Δεν το μετάνιωσα. Τουναντίον, από την αρχή ως το τέλος, ο καταπληκτικός λόγος της Novik με συνεπήρε, χαρίζοντάς μου έξι περίπου ώρες απολαυστικής ανάγνωσης. Όντως, ο καπετάνιος κι ο δράκος του είναι δύο από τους πιο καλογραμμένους και καλοσμιλεμένους που έχω συναντήσει σε μυθιστορήματα, φαντασίας και μη, κι αξίζει να διαβάσει κανείς το βιβλίο μόνο και μόνο για χάρη τους. Βέβαια, όπως κάθε καλό ανάγνωσμα, έτσι και αυτό πλαισιώνει τους πρωταγωνιστές του με ένα λιτό μεν, εξαιρετικό δε, σύνολο δευτερευόντων χαρακτήρων, οι οποίοι έχουν τις δικές τους ιδιαίτερες προσωπικότητες. Οι δράκοι ενσωματώνονται στην ιστορική εποχή της αναμέτρησης των Βρετανών με τους Γάλλους του Ναπολέοντα με ένα αληθοφανές και πρωτότυπο, αν και ευφάνταστο, τρόπο, χωρίς να διαταράσσονται οι κοινωνικές, πολιτικές, και πολεμικές συνθήκες της περιόδου. Η πλοκή έχει συμπαγή δομή και κυλάει με κατάλληλο ρυθμό, κατάλληλο για να απορροφήσει ο αναγνώστης τις απαιτούμενες πληροφορίες. Στις λίγες σκηνές δράσης λείπει η αγωνία, αλλά περισσεύει η εναργής αφήγηση, που δημιουργεί τις απαραίτητες εικόνες στην φαντασία του αναγνώστη.
Πέντε αστέρια λοιπόν για το His Majesty’s Dragon, κι ελπίζω τα υπόλοιπα βιβλία οκτώ βιβλία της σειράς Temeraire να είναι αντάξιά του. Στα ελληνικά, η σειρά κυκλοφορεί υπό τον τίτλο Η αυτοκρατορία του ελεφαντόδοντου κι έχουν μεταφραστεί οι πρώτες τέσσερις τίτλοι της. Και μπορεί η Novik να έχασε το Hugo το 2007, αλλά πήρε το Nebula και το Locus, αμφότερα το 2016, για το αυτοτελές μυθιστόρημα φαντασίας Uprooted.